道人徐宏
道人徐宏最新章节：
好久没的这样的对手了，小子倒是个浑不要命的，够快够狠，不过却失了变化，也是个莽夫
整座山体的石材乃是青色，泛着淡淡青色光晕的大山，高约百丈，宽约百丈，四四方方
外头的阳光一片灿烂，林芳一直守在旁边的树林中，她见我们平安归来，激动得红了眼
而且凡天也感觉得出，任晓文对他是一往情深的
未见他如何施法，碧玉飞车青芒大放，四只车轮疯狂转动，化为四团模糊青色旋风
当来到目的地，车子停下来之后，黄雅纯才终于知道，是去哪里了
剑身上雷电轰鸣之声大作，成百上千道金色雷光相互勾连，汇集成一座巨大剑阵，里面好似雷海翻腾
不过，凡天毕竟是天神，曾经经历过的困难和凶险，百倍千倍于现在的处境
好了，此地快要崩溃，我们该离开了！
“还能有那位，北平那位，开国大将的那位
道人徐宏解读：
hǎo jiǔ méi de zhè yàng de duì shǒu le ， xiǎo zi dǎo shì gè hún bú yào mìng de ， gòu kuài gòu hěn ， bù guò què shī le biàn huà ， yě shì gè mǎng fū
zhěng zuò shān tǐ de shí cái nǎi shì qīng sè ， fàn zhe dàn dàn qīng sè guāng yùn de dà shān ， gāo yuē bǎi zhàng ， kuān yuē bǎi zhàng ， sì sì fāng fāng
wài tou de yáng guāng yī piàn càn làn ， lín fāng yì zhí shǒu zài páng biān de shù lín zhōng ， tā jiàn wǒ men píng ān guī lái ， jī dòng dé hóng le yǎn
ér qiě fán tiān yě gǎn jué dé chū ， rèn xiǎo wén duì tā shì yī wǎng qíng shēn de
wèi jiàn tā rú hé shī fǎ ， bì yù fēi chē qīng máng dà fàng ， sì zhǐ chē lún fēng kuáng zhuàn dòng ， huà wèi sì tuán mó hú qīng sè xuán fēng
dāng lái dào mù dì dì ， chē zi tíng xià lái zhī hòu ， huáng yǎ chún cái zhōng yú zhī dào ， shì qù nǎ lǐ le
jiàn shēn shàng léi diàn hōng míng zhī shēng dà zuò ， chéng bǎi shàng qiān dào jīn sè léi guāng xiāng hù gōu lián ， huì jí chéng yī zuò jù dà jiàn zhèn ， lǐ miàn hǎo sì léi hǎi fān téng
bù guò ， fán tiān bì jìng shì tiān shén ， céng jīng jīng lì guò de kùn nán hé xiōng xiǎn ， bǎi bèi qiān bèi yú xiàn zài de chǔ jìng
hǎo le ， cǐ dì kuài yào bēng kuì ， wǒ men gāi lí kāi le ！
“ hái néng yǒu nà wèi ， běi píng nà wèi ， kāi guó dà jiàng de nà wèi
